လက္ပ္ေတာ့မ်ား၊ စမတ္ဖုန္းမ်ားၾကား၌ ေမြးဖြားလာသည့္ လူငယ္မ်ား အားလံုးကို ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ေဒသခံမ်ား (Digital Natives) ဟု တင္စားေလ့ရွိ၏။  လူငယ္မ်ား၏ ဦးေႏွာက္သည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးႀကီးထြားမႈႏႈန္း ျမန္၏။ နည္းပညာ အသစ္အဆန္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ ထိုဦးေႏွာက္မ်ားသည္ ပို၍ 'လန္း' သည္ထက္ 'လန္း' လာၾက၏။ မိမိတို႔၏ ငယ္စဥ္က ပတ္ဝန္းက်င္သည္ လမ္းတစ္လမ္းလံုး၌ပင္လွ်င္ ေရဒီယိုတစ္လံုး မရွိတတ္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ ျဖစ္၏။ ယခုေခတ္ လူငယ္မ်ား၏ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ကား ေရဒီယို၊ တီဗြီဆို သည္မွာ ျပတိုက္ထဲက ပစၥည္းတစ္ခု ျဖစ္၏။ သူတို႔ေတြက လက္ပ္ေတာ့၊ စမတ္ဖုန္း၊ MP3/4၊ ကင္မရာ၊ မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ား စသည္ျဖင့္ အတိ ၿပီးေန၏။ ယခုေခတ္ လူငယ္မ်ားသည္ ထုိပစၥည္းမ်ားကို တစ္ခုထက္ပို၍ အသံုးျပဳလာၾက၏။ ဤသို႔ အသံုးျပဳလာျခင္း၏ အက်ိဳးမွာ လူငယ္တို႔အေနျဖင့္ လုပ္ငန္းအမယ္စံု လုပ္ႏုိင္ေသာစြမ္းရည္ (Multi-Tasking) ရွိလာျခင္း၊ ႐ႈပ္ေထြးေသာ အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားကို ယုတၱိက်က် စဥ္းစားေတြးေခၚ လာႏုိင္ျခင္းႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ရာတြင္ အရည္အခ်င္း ရွိလာျခင္းတို႔ပင္ ျဖစ္၏။ အိတ္ေဆာင္ ျပကၡဒိန္မ်ားသံုးၿပီး ႀကီးထြားလာရေသာ လူငယ္မ်ားကို ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ေျပာင္းေရႊ႕သူမ်ား (Digital Immigrants) ဟုဆို၏။ ထုိသူမ်ား အေနျဖင့္လည္း စိတ္ဓာတ္က်စရာ မလုိပါ။ အင္တာနက္ ကို ေန႔စဥ္ၾကည့္ကာ Web လိႈင္းစီးလွ်င္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ေျပာင္းေရႊ႕သူမ်ား၏ ဦးေႏွာက္မ်ားသည္လည္း ခ်ိတ္ဆက္မႈအား ပိုေကာင္းကာ အသက္ႀကီးေလ ဉာဏ္ရႊင္ေလျဖစ္ကာ ပိုမိုေလ့လာအား ေကာင္းလာ မည္ဟု ဆိုသည္။